Warunki noszenia i przechowywania broni – Rozporządzenie

Rozporządzenie
Ministra Spraw Wewnętrznych

w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji

z dnia 26 sierpnia 2014 r.
(Dz.U. z 2014 r. poz. 1224)

Na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U. z 2012 r. poz. 576, z 2013 r. poz. 829 oraz z 2014 r. poz. 295) zarządza się, co następuje:

§ 1

Rozporządzenie określa szczegółowe zasady i warunki przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji przez:

1)  podmioty posiadające broń i amunicję na podstawie pozwolenia na broń na okaziciela, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3-8 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, zwanej dalej „ustawą”;
2)  osoby posiadające broń i amunicję do niej na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy.

§ 2

Broń i amunicję przechowuje się w odpowiednio przystosowanym do tego celu pomieszczeniu, zwanym dalej „magazynem broni”, lub w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450.

§ 3

  1. Broń i amunicję, podmioty posiadające broń i amunicję na podstawie pozwolenia na broń na okaziciela, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 3-8 ustawy, zwane dalej „podmiotami posiadającymi broń i amunicję”, przechowują w magazynie broni, w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450.
  2. Broń na czas przechowywania ma odłączony magazynek oraz jest rozładowana. Warunki przechowywania broni uwzględniają wymagania jej producenta.
  3. Amunicja do broni palnej:

1)  jest przechowywana w pudełkach lub pojemnikach, w sposób uniemożliwiający uderzenie w spłonkę naboju;
2)  nie jest przechowywana w magazynkach nabojowych.

  1. W magazynie broni przechowuje się również broń i amunicję używaną w szczególności podczas zawodów sportowych, zgrupowań, szkoleń, wystaw oraz podczas realizacji filmów i innych przedsięwzięć artystycznych.
  2. W przypadku braku możliwości przechowywania broni i amunicji w magazynie broni, w przypadkach, o których mowa w ust. 4, musi ona znajdować się w pomieszczeniu zamkniętym i być pod stałym, bezpośrednim nadzorem osoby upoważnionej przez kierownika podmiotu posiadającego broń i amunicję do dysponowania tą bronią.
  3. Klucze do magazynu broni przechowuje kierownik podmiotu posiadającego broń i amunicję lub zatrudniona przez niego i upoważniona pisemnie osoba posiadająca dopuszczenie do posiadania broni wydane na podstawie art. 30 ust. 1 i 2 ustawy.

§ 4

  1. Magazyn broni stanowi oddzielne pomieszczenie w budynku o konstrukcji niepalnej, wydzielone ścianami murowanymi, usytuowane w miarę możliwości na piętrze, posiadające:

1)  gaśnicę proszkową ABC o masie środka gaśniczego co najmniej 4 kg oraz koc gaśniczy;
2)  drzwi spełniające co najmniej wymagania, o których mowa w Polskiej Normie PN-EN 1627, plombowane lub zaopatrzone w inny wskaźnik sygnalizujący wejście osób nieuprawnionych; dopuszcza się drzwi obite blachą stalową o grubości co najmniej 2 mm, posiadające blokadę przeciwwyważeniową oraz zamknięcie przynajmniej na jeden zamek, co najmniej w klasie „7” według normy PN-EN 12209, i zasuwę drzwiową zamykaną na kłódkę, co najmniej w klasie „5” według normy PN-EN 12320;
3)  okna osłonięte siatką stalową o wymiarach oczek 10 mm × 10 mm, o średnicy drutu 2,5 mm, oraz zamocowaną na stałe w murze kratą wykonaną z prętów stalowych o średnicy nie mniejszej niż 12 mm lub z płaskowników stalowych o wymiarach nie mniejszych niż 8 mm × 30 mm; odstęp między prętami w kracie ma nie przekraczać wymiarów 120 mm × 120 mm, a płaskowników 80 mm w poziomie i 240 mm w pionie; dopuszcza się zamiennie montaż szyb kuloodpornych klasy co najmniej BR 1 według normy PN-EN 1063 lub równoważnej, albo o zwiększonej odporności na włamanie, co najmniej w klasie P4A według normy PN-EN 356, bez możliwości otwierania;
4)  zabezpieczenie systemem sygnalizacji włamania i napadu spełniającym wymagania co najmniej normy PN-EN 50131-1 z transmisją sygnału alarmu do uzbrojonego stanowiska interwencyjnego, pełniącego całodobowy dyżur; pomieszczenie niewyposażone w tę sygnalizację obejmuje się całodobową uzbrojoną ochroną;
5)  skrzynię z piaskiem lub inne urządzenie służące do przechwytywania pocisków, z oznaczeniem „TU KIERUJ BROŃ”, w miejscu ładowania i rozładowywania broni.

  1. Upoważniony przez komendanta wojewódzkiego (Komendanta Stołecznego) Policji funkcjonariusz Policji stwierdza w protokole, czy magazyn broni spełnia warunki określone w rozporządzeniu oraz czy sposób zabezpieczenia broni i amunicji jest zgodny z wymogami określonymi w rozporządzeniu.

§ 5

  1. Osoby posiadające broń i amunicję do niej na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy, przechowują broń i amunicję w urządzeniach spełniających wymagania co najmniej klasy S1 według normy PN-EN 14450.
  2. Broń w liczbie powyżej 50 egzemplarzy i amunicję do niej przechowuje się w pomieszczeniu wyposażonym dodatkowo w zabezpieczenia określone w § 4 ust. 1 pkt 1-4.

§ 6

  1. Osoby posiadające broń i amunicję do broni palnej w celach kolekcjonerskich oraz pamiątkowych, w przypadku przechowywania tej broni i amunicji poza urządzeniami, o których mowa w § 5 ust. 1, mogą je przechowywać w gablotach przeznaczonych do przechowywania broni po spełnieniu następujących warunków:

1)  gabloty do przechowywania broni i amunicji posiadają:

a) konstrukcję z materiałów zapewniających stabilność,
b) możliwość przytwierdzenia do podłoża lub zablokowania utrudniającego zmianę ich położenia,
c) przeszklenie zrobione ze szkła o zwiększonej odporności na przebicie i rozbicie co najmniej w klasie P6B według normy PN-EN 356,
d) zamknięcia co najmniej w klasie 5 według normy PN-EN 12209;

2)  okna w pomieszczeniach, w których jest przechowywana broń i amunicja, są zabezpieczone przez zamontowanie w nich krat, siatki, żaluzji antywłamaniowych spełniających wymagania co najmniej normy PN-EN 1627 albo szyb o podwyższonej odporności na przebicie i rozbicie w klasie co najmniej P4A według normy PN-EN 356;

3)  drzwi wejściowe do pomieszczenia, w którym jest przechowywana broń i amunicja, są:

a) wzmocnione blachą stalową o grubości co najmniej 2 mm,
b) wyposażone w blokadę przeciwwyważeniową oraz zamknięcie przynajmniej na jeden zamek co najmniej w klasie „7” według normy PN-EN 12209 i zasuwę drzwiową zamykaną na kłódkę co najmniej w klasie „5” według normy PN-EN 12320.

3. W miejsce zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 3, dopuszcza się zastosowanie drzwi spełniających co najmniej wymagania, o których mowa w normie PN-EN 1627, plombowanych lub zaopatrzonych w inny wskaźnik sygnalizujący wejście osób nieuprawnionych.

4. Broń w liczbie powyżej 50 egzemplarzy i amunicję do niej przechowuje się z zastosowaniem dodatkowych zabezpieczeń, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 4

§ 7

Urządzenia do przechowywania broni posiadają deklaracje zgodności z odpowiednimi Polskimi Normami lub certyfikaty zgodności z odpowiednimi Polskimi Normami, wydane przez jednostkę certyfikującą akredytowaną przez Polskie Centrum Akredytacji.

§ 8

  1. Broń palną nosi się w kaburach lub futerałach.
  2. Broń palną przeznaczoną do ochrony osobistej nosi się w sposób jak najmniej widoczny, w kaburze przylegającej do ciała.
  3. Broń palną nieprzeznaczoną do ochrony osobistej, o ile jest to możliwe, ze względu na jej ilość i wielkość, nosi się w sposób określony w ust. 2.
  4. Broń palną przeznaczoną do celów łowieckich w obwodach łowieckich nosi się w czasie polowania w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie (Dz.U. z 2013 r. poz. 1226, z późn. zm ).

§ 9

  1. Podmiot posiadający broń i amunicję prowadzi ewidencję posiadanej broni i amunicji.
  2. Ewidencję posiadanej broni i amunicji, wraz z kopiami dokumentów zakupu broni i amunicji, przechowuje się w magazynie broni.
  3. Ewidencja posiadanej broni zawiera:

1)  nazwę i markę broni;
2)  kaliber broni i rok produkcji;
3)  numer i serię broni;
4)  inne cechy identyfikacyjne broni, w tym wyposażenie dodatkowe;
5)  podstawę nabycia broni lub jej przejęcia;
6)  datę zewidencjonowania;
7)  podstawę i datę przekazania broni wraz z określeniem jednostki, do której broń przekazano;
8)  podstawę i datę zdjęcia broni z ewidencji wraz z podpisem osoby upoważnionej.

  1. Ewidencja posiadanej amunicji zawiera:

1)  kaliber i typ amunicji;
2)  podstawę nabycia amunicji lub jej przejęcia z innej jednostki;
3)  ilość zakupionej lub przejętej amunicji;
4)  informacje o stanie amunicji, w tym jej przychód i rozchód.

 § 10

  1. Wydawanie broni i amunicji z magazynu broni i jej zdawanie podlega rejestracji w ewidencji wydawania – przyjmowania broni i amunicji.
  2. Ewidencja wydawania – przyjmowania broni zawiera:

1)  datę i godzinę wydania/przyjęcia broni;
2)  nazwę i markę broni;
3)  kaliber broni i rok produkcji;
4)  numer i serię broni;
5)  ilość magazynków;
6)  numer świadectwa broni;
7)  imię, nazwisko i podpis wydającego/przyjmującego/zdającego broń.

  1. Ewidencja wydawania – przyjmowania amunicji zawiera:

1)  datę i godzinę wydania/przyjęcia amunicji;
2)  rodzaj i kaliber wydawanej/przyjmowanej amunicji;
3)  ilość wydawanej/przyjmowanej amunicji;
4)  imię, nazwisko i podpis wydającego/przyjmującego/zdającego amunicję.

 § 11

  1. Karty ewidencji są ponumerowane, przeszyte i opatrzone na ostatniej stronie pieczęcią podmiotu posiadającego broń i amunicję.
  2. Osobami uprawnionymi do dokonywania wpisów w ewidencji są kierownik podmiotu posiadającego broń i amunicję lub osoby przez niego pisemnie upoważnione.
  3. Wpisy w ewidencji nie mogą być wymazywane ani w inny sposób usuwane, a zmiany wpisów są dokonywane kolorem czerwonym w sposób czytelny, ze wskazaniem daty zmiany i nazwiska osoby uprawnionej do dokonania takiej zmiany. Zmiana wpisu w ewidencji jest opatrzona podpisem osoby uprawnionej do dokonania takiej zmiany.
  4. Ewidencja może być prowadzona z wykorzystaniem elektronicznych metod przetwarzania informacji pod warunkiem zastosowania rozwiązań systemowych umożliwiających rejestrację i przechowywanie wszystkich operacji wraz z kopią zapasową oraz pozwalających na ich weryfikację na podstawie dokumentów przechowywanych przez podmiot posiadający broń i amunicję przez okres 5 lat od dokonania ostatniego wpisu.
  5. Dane zawarte w ewidencji chroni się przed:

1)  przypadkowym lub celowym uszkodzeniem lub zniszczeniem;
2)  kradzieżą;
3)  zmianą lub dostępem przez osoby nieuprawnione, w tym również za pomocą złośliwego oprogramowania.

§ 12

Podmioty posiadające broń i amunicję oraz osoby posiadające broń i amunicję na podstawie pozwolenia, o którym mowa w art. 10 ust. 4 ustawy, które uzyskały pozwolenie na broń wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, dostosują sposób przechowywania broni i amunicji do wymogów, o których mowa w § 3-6:

1)  w terminie 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia;
2)  z dniem uzyskania nowego pozwolenia na broń – w przypadku uzyskania nowego pozwolenia na broń wydanego po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 13

Traci moc rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 3 kwietnia 2000 r. w sprawie przechowywania, noszenia oraz ewidencjonowania broni i amunicji (Dz.U. Nr 27, poz. 343).

§ 14

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.