NOSZENIE BRONI – cz. III Przestępstwa, wykroczenia i delikty administracyjne

NOSZENIE BRONI

Jak wiemy, „noszenie” broni to jej przemieszczanie przez posiadacza, w stanie załadowanym.

Ustawodawca stara się zmotywować więc posiadaczy broni w sposób najbardziej praktyczny i dla nich bolesny – grożąc przede wszystkim odebraniem prawa do  broni i to w sposób niezależny od odpowiedzialności z tytułu ewentualnego przestępstwa lub wykroczenia. W zależności od wagi naruszenia, UBiA różnie definiuje grożące konsekwencje.

OBLIGATORYJNE COFNIĘCIE POZWOLENIA NA BROŃ

Zgodnie z Art. 18 ust 1 pkt 1) właściwy organ Policji cofa pozwolenie na broń, jeżeli osoba, której takie pozwolenie wydano nie przestrzega warunków określonych w pozwoleniu na broń, o których mowa w art. 10 ust. 7. Tym samym naruszenie zakazu noszenia broni wydanego w tym trybie nie pozwala organom Policji na inne zachowanie, jak tylko cofnięcie pozwolenia na broń.

Na równi z powyższym UBiA traktuje sytuację w której posiadacz nosi broń, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego, bądź przemieszcza się z rozładowaną bronią pozostając w tym stanie.

FAKULTATYWNE COFNIĘCIE POZWOLENIA NA BROŃ

Inne naruszenia zasad noszenia broni uprawniają, ale nie obligują organów Policji do cofnięcia pozwolenia na broń.

Co warto wskazać, zgodnie z Art. 18 ust 5 pkt 4) mowa jest tu wyraźnie (wprost) wyłącznie o zasadach określonych w art. 32 UBiA (rozszerzonych Rozporządzeniem ws zasad noszenia i przechowywania broni).

Tym samym należy wywodzić, iż np. naruszenie zakazu noszenia broni w środkach komunikacji publicznej nie może stanowić podstawy do cofnięcia pozwolenia.

ODMOWA WYDANIA POZWOLENIA

Zgodnie z art 17. ust 1 pkt 5) Właściwy organ Policji może odmówić wydania pozwolenia na broń osobie, która naruszyła zasady noszenia broni. Również wprost mowa tu wyłącznie o zasadach określonych na mocy art. 32.

Takie same konsekwencje pociąga za sobą uprzednie cofnięcie pozwolenia na broń z uwagi na jej noszenie lub przemieszczanie w stanie rozładowanym przez osobę znajdującą się w stanie po użyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej albo środka zastępczego.

Co istotne, poprzednie naruszenia nie ulegają zatarciu z mocy prawa. Organ Policji może więc uzasadnić swą odmowę niezależnie od tego jak dawno do nich doszło.

Jedynym pocieszeniem jest fakt, iż ustawodawca pozostawił organom Policji uznanie w tym zakresie, nie obligując do odmowy wydania ponownego pozwolenia w przyszłości.

WYKROCZENIA

Niezależnie od cofnięcia pozwolenia, posiadacz broni winien liczyć się ewentualnością uznania naruszenia za wykroczenie. A katalog wykroczeń odnoszących się do noszenia broni jest bardzo szeroki:

Zgodnie z art. 51 ust 2 UBiA

Kto

  • nosi broń, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowych albo środka zastępczego;
  • nosi broń i amunicję w sposób umożliwiający dostęp do nich osób nieuprawnionych
  • przewozi broń lub amunicję środkami transportu publicznego, nie spełniając warunku prawidłowego zabezpieczenia broni i amunicji;
  • przewozi broń i amunicję w kabinie pasażerskiego statku powietrznego, nie będąc osobą do tego upoważnioną na podstawie odrębnych przepisów;
  • nosi broń, naruszając ograniczenie lub wykluczenie możliwości jej noszenia określone przez właściwy organ Policji w pozwoleniu na broń, albo nosi broń, naruszając zakaz jej noszenia wprowadzony przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
  • narusza przepisy regulaminu określającego zasady zachowania bezpieczeństwa na strzelnicy,

podlega karze aresztu lub grzywny, za powyższe wykroczenia

Ponadto art. 51.3 UBiA nakazuje karać grzywną osoby, które posiadają broń bez wymaganych dokumentów „przy sobie”, a więc również tych którzy noszą broń bez tych dokumentów.

Kodeks Wykroczeń ustanawia jeszcze jedno wykroczenie – udział z bronią w zgromadzeniu (art. 52 KW). Czyn ten jest zagrożony karą aresztu do 14 dni, ograniczenia wolności albo karą grzywny.

PRZESTĘPSTWO

Ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych sankcjonuje zakaz wnoszenia i posiadania broni na takiej imprezie (art. 8) poprzez przestępstwo stypizowane w art. 59 tej ustawy. Zagrożone jest ono karą grzywny nie mniejszą niż 180 stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

KARA PIENIĘŻNA

Nietypowy środek represji zastosowano w Ustawie o ochronie żeglugi i portów morskich. Otóż zgodnie z jej art. 64 ust 7), Dyrektor urzędu morskiego może nałożyć na osobę nie stosującą się do zakazu posiadania lub transportu broni na teren portu, obiektu portowego lub na statek karę pieniężną do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za rok poprzedzający, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” dla celów emerytalnych i rentowych.

Kara ta jest zbliżona do grzywny charakterystycznej dla wykroczenia, ale nią w istocie nie jest. Decyzja o nałożeniu kary wydawana jest w trybie administracyjnymi i nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

PRZEPADEK BRONI

O przepadku broni pisaliśmy już szeroko w innym artykule. W tym miejscu należy więc jedynie przypomnieć, iż w przypadku wykroczeń określonych w art. 51.2 UBiA posiadacz może  utracić broń wskutek zastosowania przez sąd środka karnego – przepadku broni (Konsekwencja taka nie grozi w przypadku wykroczeń określonych w art. 51.3 UBiA).

Przepadek broni można również orzec w przypadku popełnienia przestępstwa – naruszenia zakazu noszenia (posiadania) broni na imprezie masowej.

adw. Krzysztof Kuczyński
instruktor strzelectwa